ο τοιχος διπλα μου τελειωσε σύντομα.
σήκωσα τα μάτια και ειδα
το τεράστιο ανθοδοχείο.
Λιγα πρασινα κακτοειδη φύλλα έβγαιναν απο μέσα του.
ενα δυο τρια.
Το μνημειο. Ενα ανθοδοχείο για γιγαντες.
το ρυακι απο κοσμο σκορπαγε σε μορια.
τα φωτα κυματιζαν.
ζαλιστηκα αναμεσα στις κλιμακες.
σταθηκα ενα λεπτο και προχωρησα.
010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου